Όπου διαβάζουμε άλλες δυο υπέροχες ιστορίες // του Στάνισλαβ Λεμ με ρομποτάκια // Στη μια το ρομπότ που κατασκευάζει ο επιστήμονας Τρερλ πεισματικά απαντάει πως 2+2=7 // Άραγε πρόκειται για την πιο χαζή σκεπτόμενη μηχανή // που υπήρξε ποτέ // ή μήπως το ρομπότ αυτό έχει κατακτήσει το ανθρώπινο ίδιον της επιμονής // και της ελεύθερης σκέψης;

Όταν ο Τρερλ θα παγιδευτεί σε μια σπηλιά // από το εξοργισμένο δημιούργημά του // θα απαντήσει και αυτός πως 2+2=7 // Τι είναι αντικειμενική γνώση // και τι ανήκει στα πολιτικά της γνώσης; // Όποιος έχει την ισχύ // μήπως ορίζει ακόμα και τα μαθηματικά;

Τελικά, ο Τρερλ θα μετανιώσει // ΟΧΙ! // Δυο και Δυο κάνουν Τέσσερα! // εις τους αιώνες των αιώνων! // Άραγε υπάρχει αντικειμενική γνώση // ή κάθε γνώση είναι και μια μορφή πίστης; // Κάτω από σωρούς από βράχια // το ρομπότ θα ψελλίσει τις τελευταίες του λέξεις //
2+2=7…

Στη δεύτερη ιστορία, ο Τρερλ θα επινοήσει ένα άλλο ρομποτάκι // που μπορεί να παράξει οτιδήποτε αρχίζει από το γράμμα “μι” // Ο φίλος του ο Κλαπάουκιους θέλοντας να το δοκιμάσει // θα του ζητήσει να παράξει το Μηδέν // και έτσι αυτό θα αρχίσει να διαλύει // τον κόσμο μας…

“Ρομπότ, σταμάτα! Πλάκα κάναμε” // όμως είναι αργά // Το ρομπότ δεν μπορεί να ξαναφτιάξει ό,τι χάλασε // ξέρει μόνο να φτιάχνει ό,τι αρχίζει από – “μι” // Έκτοτε ο Κόσμος θα απομείνει // γεμάτος τρύπες και ελλείψεις… Ζητήματα σημαντικής // η γλώσσα που κόκκαλα δεν έχει // που χαλά και κατασκευάζει το σύμπαν

Η εκπομπή μας κλείνει με μερικές παρατηρήσεις // για την Επιστημονική Φαντασία // μπουρδουκλωμένες // γιατί δεν πρόλαβα να τις σημειώσω // και μ’ ένα φριχτό γραμματικό λάθος

Λοιπόν! // Η πρώτη εμφάνιση της εικόνας του ρομπότ // έγινε στο θεατρικό έργο του τσέχου συγγραφέα Karol Čapek “R.U.R.”, το 1920 // Τα ρομπότ θα εμφανισθούν σε δυο κύριες εκδοχές // είτε ως πειθήνιοι υπηρέτες // εκφράζοντας φαντασιώσεις αφθονίας ή κοινωνικής ευταξίας // είτε ως μεταφορά // για τους εκμεταλλευόμενους // που μια μέρα εξεγείρονται

Ο Ισαάκ Ασίμοφ // ο Άρθουρ Κλαρκ // ο Στάνισλαβ Λεμ θα γράψουν για αυτά // ενώ η μορφή τους θα επανέλθει και πάλι τις τελευταίες δεκαετίες // με τη μορφή του cyborg στο μετά-αποκαλυπτικό cyberpunk // άνθρωποι – μηχανές // μηχανές – άνθρωποι // οι πολλαπλοί Μύθοι της Μηχανής // και ο δίκοπος χαρακτήρας της

Η επιστημονική φαντασία // είναι μια από τις ευγενέστερες λογοτεχνίες // μεταμφιεσμένη με ηλεκτρόδια μεταφέρει // την αρχέγονη ελπίδα του ανθρώπου // για κόσμους δίχως πόνο και πείνα // για σύμπαντα αρμονίας // Με παππούδες της τον
Καρτέσιο και τον Κοπέρνικο // η επιστημονική φαντασία ελπίζει στην τεχνολογία // και ταυτόχρονα // αφουγκράζεται τις υπαρξιακές αγωνίες // που αυτή φέρει μαζί της

Όσο περισσότερο η πραγματικότητά μας // θα ανήκει στην επιστήμη // τόσο η λογοτεχνία αυτή θα γίνεται // η πιο μύχια έκφρασή μας

Στάνισλαβ Λεμ, “Η Μηχανή του Τρερλ” και “Πώς Σώθηκε ο Κόσμος”, Κυβεριάδα, 1979, Κάκτος


Eruption (Tarkus) – Emerson, Lake & Palmer
Stone of Years (Tarkus) – Emerson, Lake & Palmer
Iconoclast (Tarkus) – Emerson, Lake & Palmer
Mass (Tarkus) – Emerson, Lake & Palmer
Manticore (Tarkus) – Emerson, Lake & Palmer
Battlefield (Tarkus) – Emerson, Lake & Palmer
Aquatarkus (Tarkus) – Emerson, Lake & Palmer
From Left to Right – Ivan Maximov
Infinite Space – Emerson, Lake & Palmer
Om Zanka – Magma
From the Beginning – Emerson, Lake & Palmer
Ticket to the Moon – E.L.O.
Conseil des Draags (La Planete Sauvage) – Alain Goraguer
Les Fusees (La Planete Sauvage) – Alain Goraguer
Mira et Ten (La Planete Sauvage) – Alain Goraguer
Mort de Draag (La Planete Sauvage) – Alain Goraguer
Les Hommes – La Grande Co-existence (La Planete Sauvage) – Alain Goraguer
Meditation des Enfants (La Planete Sauvage) – Alain Goraguer