Κι εν τέλει οι μέρες μας // είναι μετρημένες // αν και τον αριθμό συνήθως αγνοούμε // Όμως εδώ ο Ρέιμοντ Κάρβερ τις μετρά // τις ύστατες ημέρες // σε ποιήματα αποστάζονται // σταγόνα τη σταγόνα // συνοψίζοντας της καρδιάς // τους ποταμούς και τα ρυάκια // τους ωκεανούς και τις βροχές // Νερά που πάντα παραμένουν // γαλήνια ή ορμητικά // ενώ οι άνθρωποι χωρίζουν // ή πεθαίνουν // Το παρόν εφάπτεται στο παρελθόν // και το μέλλον παίρνει να στερεύει // καθώς δυναμώνει η βουή // του καταρράκτη


Κι εμείς διανθίζουμε αυτήν και την προηγούμενη εκπομπή // με τη μουσική  του αντιφατικού Mark Kozelek // που έχει βαλθεί να καταγράψει εδώ και χρόνια // την κάθε λεπτομέρεια του καθημερινού του βίου // εκείνο το άθροισμα των μικρών και των ελάχιστων συμβάντων // που εν τέλει συγκροτούν // της ύπαρξης τα κύτταρα // “της ανάσας μας τα βιαστικά τα πέταλα”

Raymond Carver, Εκεί Που Είχαν Ζήσει, 2020, Κίχλη


Ashes, Ashes, Ashes – Meg Baird
This Is Our Love – Diane Cluck
M1 – Astrïd & Rachel Grimmes
Fountain – Crescent
Soon It Will Be Fire – Richard Youngs
Early June Blues – Sun Kil Moon
Like A Butterfly On Your Palm (Piano & Violoncello 8) – Irena & Vojtech Havlovi
Cry Me A River Williamsburg Sleeve Tattoo Blues – Sun Kil Moon
All This Remains – Bert Jansch